SAOL

publicerad: 2015  
utbuktning
ut|­bukt·­ning substantiv ~en ~ar bukta
Singular
en utbuktningobestämd form
en utbuktningsobestämd form genitiv
utbuktningenbestämd form
utbuktningensbestämd form genitiv
Plural
utbuktningarobestämd form
utbuktningarsobestämd form genitiv
utbuktningarnabestämd form
utbuktningarnasbestämd form genitiv

SO

publicerad: 2021  
utbuktning ut­buktningen ut­buktningar
ut|­bukt·ning·en
substantiv
u`tbuktning
välvning ut­åt
han hade en rundad ut­buktning under huden
belagt sedan 1737

SAOB

Sökningen på utbuktning i SAOB gav inga svar.