SAOL

publicerad: 2015  
avrinning
av|­rinn·ing substantiv ~en ~ar till rinna
Singular
en avrinningobestämd form
en avrinningsobestämd form genitiv
avrinningenbestämd form
avrinningensbestämd form genitiv
Plural
avrinningarobestämd form
avrinningarsobestämd form genitiv
avrinningarnabestämd form
avrinningarnasbestämd form genitiv

SO

publicerad: 2021  
avrinning av­rinningen av­rinningar
av|­rinn·ing·en
substantiv
a`vrinning
bortrinning av neder­börd från (större) om­råde
avrinning (från något) (till något)
av­rinningen i de norr­ländska älvarna är störst under vår och för­sommar
äv. om bortrinning av vatten från golv etc.
belagt sedan 1804

SAOB

publicerad: 1898  
AFRINNING a3v~rin2iŋ, (a`frinning Weste), r. l. f.; best. -en.
(mindre br.) vbalsbst. af AFRINNA. Wikforss (1804, under abflusz). Juhlin-Dannfelt 37 (1886). — (föga br.) konkret: ämne o. d., som afrinner. Almqvist (1842).