SAOL
publicerad: 2015
fundamentalism
funda·ment·al·ism
[‑is´m]
substantiv
~en ~er • uppfattning som hävdar religiösa skrifters bokstavliga sanning; dogmatisk och kompromisslös hållning
Singular | |
---|---|
en fundamentalism | obestämd form |
en fundamentalisms | obestämd form genitiv |
fundamentalismen | bestämd form |
fundamentalismens | bestämd form genitiv |
Plural | |
fundamentalismer | obestämd form |
fundamentalismers | obestämd form genitiv |
fundamentalismerna | bestämd form |
fundamentalismernas | bestämd form genitiv |
SO
publicerad: 2021
fundamentalism
fundamentalismen
funda·ment·al·ism·en
substantiv
●
vanligen nedsättande
tro på (religiösa) skrifters bokstavliga sanning
○
spec. om en (protestantisk) riktning som hävdar bibelauktoriteten gentemot t.ex. naturvetenskaperna
kristen fundamentalism
○
spec. äv. inom islam om en riktning som vill omskapa samhället enl. religiösa principer
muslimsk fundamentalism; fundamentalismen i ayatollornas Iran
○
äv. försvagat om rigid och kompromisslös hållning i allmänhet
fördelningsfundamentalism; marknadsfundamentalism
fundamentalismen inom vissa delar av miljörörelsen
belagt sedan 1932; ökad anv. sedan slutet av 1980-talet
SAOB
Sökningen på fundamentalism i SAOB gav inga svar.