SAOL
publicerad: 2015
hämtning
hämt·ning
substantiv
~en ~ar hämta
Singular | |
---|---|
en hämtning | obestämd form |
en hämtnings | obestämd form genitiv |
hämtningen | bestämd form |
hämtningens | bestämd form genitiv |
Plural | |
hämtningar | obestämd form |
hämtningars | obestämd form genitiv |
hämtningarna | bestämd form |
hämtningarnas | bestämd form genitiv |
SO
publicerad: 2021
hämtning
hämtningen hämtningar
hämt·ning·en
substantiv
●
det att hämta något
SE
hämta
hämtning (av någon/något)
hämtning (av någon)
hämtning (av något)
○
spec. juridik
det att tvångsmässigt föra (någon) till viss plats för fullgörande av skyldighet t.ex. till domstol, skola el. militärtjänst
○
äv. något utvidgat
framtagning och bortföring av något
hämtning av sopor sker varje fredag
belagt sedan 1807