SAOL

publicerad: 2015  
sandvikare
sand|­vik·­are substantiv ~n; pl. ~, best. pl. ‑vikarna ⟨vard.⟩ sandwich
Singular
en sandvikareobestämd form
en sandvikaresobestämd form genitiv
sandvikarenbestämd form
sandvikarensbestämd form genitiv
Plural
sandvikareobestämd form
sandvikaresobestämd form genitiv
sandvikarnabestämd form
sandvikarnasbestämd form genitiv

SO

publicerad: 2021  
sandvikare sand­vikaren, plural sand­vikare, bestämd plural sandvikarna
sand|­vik·ar·en
substantiv
san`dvikare
var­dagligt; något ålderdomligt sandwich
några sand­vikare som för­rätt
belagt sedan 1949; skämtsam ombildn. av sandwich

SAOB

publicerad: 1965  
SANDVIK, SANDVIKARE, se sandwich anm.