publicerad: 1963
SAFIRIN saf1iri4n, r. l. m.; best. -en; pl. -er.
Ordformer
(förr äv. saphirin)
Etymologi
1) i sht miner. om (ett bl. a. vid Fiskenäs på Grönland förekommande) blåaktigt mineral utgörande ett silikat vari aluminium o. magnesium ingå. Berzelius ÅrsbVetA 1821, s. 99. Kjellin (1927).
2) (numera föga br.) blå(grå) kalcedon; jfr SAFIR-KALCEDON. JournManuf. 4: 156 (1834). Kjellin (1927).
![saob](/img/book_39.png)
Spoiler title
Spoiler content