publicerad: 2015
utvisa
ut|visa
verb
~de ~t 1 tvinga att försvinna t.ex. från en idrottstävling el. från ett land: utvisa el. visa ut en spelare2 ådagalägga: hur reformen lyckas får framtiden utvisa
| Finita former | |
|---|---|
| utvisar | presens aktiv |
| utvisas | presens passiv |
| utvisade | preteritum aktiv |
| utvisades | preteritum passiv |
| utvisa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utvisa | infinitiv aktiv |
| att utvisas | infinitiv passiv |
| har/hade utvisat | supinum aktiv |
| har/hade utvisats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| utvisande | |
| Perfekt particip | |
| en utvisad + substantiv | |
| ett utvisat + substantiv | |
| den/det/de utvisade + substantiv | |


