publicerad: 2015
utvintring
ut|vintr·ing
substantiv
~en ~ar utvintra
| Singular | |
|---|---|
| en utvintring | obestämd form |
| en utvintrings | obestämd form genitiv |
| utvintringen | bestämd form |
| utvintringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utvintringar | obestämd form |
| utvintringars | obestämd form genitiv |
| utvintringarna | bestämd form |
| utvintringarnas | bestämd form genitiv |


