publicerad: 2015
förfrågning
för·fråg·ning
substantiv
~en ~ar • mest i pl.; till förfråga sig
| Singular | |
|---|---|
| en förfrågning | obestämd form |
| en förfrågnings | obestämd form genitiv |
| förfrågningen | bestämd form |
| förfrågningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förfrågningar | obestämd form |
| förfrågningars | obestämd form genitiv |
| förfrågningarna | bestämd form |
| förfrågningarnas | bestämd form genitiv |


