publicerad: 2015
lura
lura
verb
~de ~t 1 bedra, narra; ligga på lur, passa; vänta på tillfälle2 ⟨vard.⟩ slumra
Finita former | |
---|---|
lurar | presens aktiv |
luras | presens passiv |
lurade | preteritum aktiv |
lurades | preteritum passiv |
lura | imperativ aktiv |
Infinita former | |
att lura | infinitiv aktiv |
att luras | infinitiv passiv |
har/hade lurat | supinum aktiv |
har/hade lurats | supinum passiv |
Presens particip | |
lurande | |
Perfekt particip | |
en lurad + substantiv | |
ett lurat + substantiv | |
den/det/de lurade + substantiv |
lura av
• lura av el. (sällan) avlura ngn ngt
lura i
• få att tro ngt felaktigt
Infinita formeratt lura iinfinitiv aktivPresens participilurandePerfekt participen ilurad + substantivett ilurat + substantivden/det/de ilurade + substantiv
lura ifrån
• lura ifrån el. frånlura ngn ngt
Infinita formeratt lura ifråninfinitiv aktivPresens participifrånlurandePerfekt participen ifrånlurad + substantivett ifrånlurat + substantivden/det/de ifrånlurade + substantiv
lura på
• lura att köpa ngt mer el. mindre värdelöst
lura ut
• listigt räkna ut
Infinita formeratt lura utinfinitiv aktivPresens participutlurandePerfekt participen utlurad + substantivett utlurat + substantivden/det/de utlurade + substantiv