publicerad: 2015
blända
blända
verb
~de ~t 1 göra tillfälligt blind; blända av2 göra imponerad
| Finita former | |
|---|---|
| bländar | presens aktiv |
| bländas | presens passiv |
| bländade | preteritum aktiv |
| bländades | preteritum passiv |
| blända | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att blända | infinitiv aktiv |
| att bländas | infinitiv passiv |
| har/hade bländat | supinum aktiv |
| har/hade bländats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bländande | |
| Perfekt particip | |
| en bländad + substantiv | |
| ett bländat + substantiv | |
| den/det/de bländade + substantiv | |
blända av
• göra bilstrålkastare svagareInfinita former att blända av infinitiv aktiv Presens particip avbländande Perfekt particip en avbländad + substantiv ett avbländat + substantiv den/det/de avbländade + substantiv
blända ner
• blända av; minska ljusinflöde till kameraInfinita former att blända ner infinitiv aktiv Presens particip nerbländande Perfekt particip en nerbländad + substantiv ett nerbländat + substantiv den/det/de nerbländade + substantiv


