publicerad: 2015
bländare
bländ·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. bländarna • t.ex. för avskärmning av ljus i kamera
| Singular | |
|---|---|
| en bländare | obestämd form |
| en bländares | obestämd form genitiv |
| bländaren | bestämd form |
| bländarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bländare | obestämd form |
| bländares | obestämd form genitiv |
| bländarna | bestämd form |
| bländarnas | bestämd form genitiv |


