publicerad: 2015
ordinera
ord·in·era
verb
~de ~t • föreskriva läkemedel el. lämplig behandling; jfr ordination
| Finita former | |
|---|---|
| ordinerar | presens aktiv |
| ordineras | presens passiv |
| ordinerade | preteritum aktiv |
| ordinerades | preteritum passiv |
| ordinera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ordinera | infinitiv aktiv |
| att ordineras | infinitiv passiv |
| har/hade ordinerat | supinum aktiv |
| har/hade ordinerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| ordinerande | |
| Perfekt particip | |
| en ordinerad + substantiv | |
| ett ordinerat + substantiv | |
| den/det/de ordinerade + substantiv | |


