publicerad: 2015
partikularism
part·ikul·ar·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • strävan efter särställning el. självstyrelse
| Singular | |
|---|---|
| en partikularism | obestämd form |
| en partikularisms | obestämd form genitiv |
| partikularismen | bestämd form |
| partikularismens | bestämd form genitiv |


