publicerad: 2015
smuggla
smuggla
verb
~de ~t • föra in varor olovligt i ett land ofta för att undgå tull; äv. bildl.
| Finita former | |
|---|---|
| smugglar | presens aktiv |
| smugglas | presens passiv |
| smugglade | preteritum aktiv |
| smugglades | preteritum passiv |
| smuggla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att smuggla | infinitiv aktiv |
| att smugglas | infinitiv passiv |
| har/hade smugglat | supinum aktiv |
| har/hade smugglats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| smugglande | |
| Perfekt particip | |
| en smugglad + substantiv | |
| ett smugglat + substantiv | |
| den/det/de smugglade + substantiv | |


