publicerad: 2015
ståndaktig
stånd·akt·ig
adjektiv
~t ~a • som håller stånd, fast, orubblig
| Positiv | |
|---|---|
| en ståndaktig + substantiv | |
| ett ståndaktigt + substantiv | |
| den/det/de ståndaktiga + substantiv | |
| den ståndaktige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de ståndaktigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är ståndaktigast | |
| den/det/de ståndaktigaste + substantiv |


