publicerad: 2015
tjänstgöring
tjänst|gör·ing
substantiv
~en ~ar tjänstgöra
| Singular | |
|---|---|
| en tjänstgöring | obestämd form |
| en tjänstgörings | obestämd form genitiv |
| tjänstgöringen | bestämd form |
| tjänstgöringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| tjänstgöringar | obestämd form |
| tjänstgöringars | obestämd form genitiv |
| tjänstgöringarna | bestämd form |
| tjänstgöringarnas | bestämd form genitiv |


