publicerad: 2015
sträckning
sträck·ning
substantiv
~en ~ar 1 till 1sträcka2 bana; utsträckning3 till sträcka sig 2
| Singular | |
|---|---|
| en sträckning | obestämd form |
| en sträcknings | obestämd form genitiv |
| sträckningen | bestämd form |
| sträckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| sträckningar | obestämd form |
| sträckningars | obestämd form genitiv |
| sträckningarna | bestämd form |
| sträckningarnas | bestämd form genitiv |


