publicerad: 2015
upplösa
upp|lösa
verb
‑löste ‑löst 1 skingra människomassa: upplösa ett möte2 upplösa el. lösa upp socker i vatten; den gamla moralen håller på att upplösas el. lösas upp3 ge tydlig och skarp bild
| Finita former | |
|---|---|
| upplöser | presens aktiv |
| upplöses | presens passiv |
| upplöste | preteritum aktiv |
| upplöstes | preteritum passiv |
| upplös | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att upplösa | infinitiv aktiv |
| att upplösas | infinitiv passiv |
| har/hade upplöst | supinum aktiv |
| har/hade upplösts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| upplösande | |
| Perfekt particip | |
| en upplöst + substantiv | |
| ett upplöst + substantiv | |
| den/det/de upplösta + substantiv | |


