publicerad: 2015
utrymning
ut|rym·ning
substantiv
~en ~ar 1 till utrymma 12 till utrymma 2 – Alla sammansättn. med utrymnings- hör till utrymning 1.
| Singular | |
|---|---|
| en utrymning | obestämd form |
| en utrymnings | obestämd form genitiv |
| utrymningen | bestämd form |
| utrymningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utrymningar | obestämd form |
| utrymningars | obestämd form genitiv |
| utrymningarna | bestämd form |
| utrymningarnas | bestämd form genitiv |


