publicerad: 2015
vidrig
vidr·ig
adjektiv
~t ~a 1 avskyvärd2 i sms.; stridig, stridande mot: folkrättsvidrig
| Positiv | |
|---|---|
| en vidrig + substantiv | |
| ett vidrigt + substantiv | |
| den/det/de vidriga + substantiv | |
| den vidrige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de vidrigare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är vidrigast | |
| den/det/de vidrigaste + substantiv |


