publicerad: 2015
docka
1docka
[dåk`a]
substantiv
~n dockor 1 liten människofigur ofta anv. som leksak2 anläggning i hamn för torrsättning av fartyg – Nästan alla sammansättn. med dock- hör till 1docka 1.
| Singular | |
|---|---|
| en docka | obestämd form |
| en dockas | obestämd form genitiv |
| dockan | bestämd form |
| dockans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dockor | obestämd form |
| dockors | obestämd form genitiv |
| dockorna | bestämd form |
| dockornas | bestämd form genitiv |
2docka
[dåk`a]
verb
~de ~t 1 ta el. gå in i docka; till 1docka 22 koppla ihop del av rymdfarkost med annan rymdfarkost
| Finita former | |
|---|---|
| dockar | presens aktiv |
| dockas | presens passiv |
| dockade | preteritum aktiv |
| dockades | preteritum passiv |
| docka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att docka | infinitiv aktiv |
| att dockas | infinitiv passiv |
| har/hade dockat | supinum aktiv |
| har/hade dockats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| dockande | |
| Perfekt particip | |
| en dockad + substantiv | |
| ett dockat + substantiv | |
| den/det/de dockade + substantiv | |


