publicerad: 2015
acetylen
acet·yl·en
[‑e´n]
substantiv
~en el. ~et • ett kolväte
| Singular | |
|---|---|
| en acetylen (ett acetylen) | obestämd form |
| en acetylens (ett acetylens) | obestämd form genitiv |
| acetylenen (acetylenet) | bestämd form |
| acetylenens (acetylenets) | bestämd form genitiv |


