publicerad: 2015
adressera
adress·era
verb
~de ~t 1 rikta el. ställa skrivelse till; hålla tal till; förse brev med utanskrift2 adressera (ett problem) försöka lösa
| Finita former | |
|---|---|
| adresserar | presens aktiv |
| adresseras | presens passiv |
| adresserade | preteritum aktiv |
| adresserades | preteritum passiv |
| adressera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att adressera | infinitiv aktiv |
| att adresseras | infinitiv passiv |
| har/hade adresserat | supinum aktiv |
| har/hade adresserats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| adresserande | |
| Perfekt particip | |
| en adresserad + substantiv | |
| ett adresserat + substantiv | |
| den/det/de adresserade + substantiv | |
adressera sig
• adressera sig till ngn rikta sig till ngnOrdform(er) adressera sig


