publicerad: 2015
affärsbegåvning
af·färs|be·gåv·ning
substantiv
~en ~ar affär 2 begåvning
| Singular | |
|---|---|
| en affärsbegåvning | obestämd form |
| en affärsbegåvnings | obestämd form genitiv |
| affärsbegåvningen | bestämd form |
| affärsbegåvningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| affärsbegåvningar | obestämd form |
| affärsbegåvningars | obestämd form genitiv |
| affärsbegåvningarna | bestämd form |
| affärsbegåvningarnas | bestämd form genitiv |


