publicerad: 2015
anbelanga
an|be·langa
verb
~de ~t • beträffa, angå: vad mig anbelangar är saken avgjord
| Finita former | |
|---|---|
| anbelangar | presens aktiv |
| anbelangade | preteritum aktiv |
| anbelanga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att anbelanga | infinitiv aktiv |
| har/hade anbelangat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| anbelangande | |


