publicerad: 2015
anfallare
an|fall·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑fallarna • t.ex. i fotbollslag
| Singular | |
|---|---|
| en anfallare | obestämd form |
| en anfallares | obestämd form genitiv |
| anfallaren | bestämd form |
| anfallarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anfallare | obestämd form |
| anfallares | obestämd form genitiv |
| anfallarna | bestämd form |
| anfallarnas | bestämd form genitiv |


