publicerad: 2015
aningslöshet
an·ings|lös·het
substantiv
~en ~er aningslös
| Singular | |
|---|---|
| en aningslöshet | obestämd form |
| en aningslöshets | obestämd form genitiv |
| aningslösheten | bestämd form |
| aningslöshetens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| aningslösheter | obestämd form |
| aningslösheters | obestämd form genitiv |
| aningslösheterna | bestämd form |
| aningslösheternas | bestämd form genitiv |


