publicerad: 2015
anklagare
an|klag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑klagarna anklaga
| Singular | |
|---|---|
| en anklagare | obestämd form |
| en anklagares | obestämd form genitiv |
| anklagaren | bestämd form |
| anklagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anklagare | obestämd form |
| anklagares | obestämd form genitiv |
| anklagarna | bestämd form |
| anklagarnas | bestämd form genitiv |


