publicerad: 2015
anridning
an|rid·ning
substantiv
~en ~ar anrida
| Singular | |
|---|---|
| en anridning | obestämd form |
| en anridnings | obestämd form genitiv |
| anridningen | bestämd form |
| anridningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anridningar | obestämd form |
| anridningars | obestämd form genitiv |
| anridningarna | bestämd form |
| anridningarnas | bestämd form genitiv |


