publicerad: 2015
ansiktsryckning
an·sikts|ryck·ning
substantiv
~en ~ar • vid sjukdom
| Singular | |
|---|---|
| en ansiktsryckning | obestämd form |
| en ansiktsrycknings | obestämd form genitiv |
| ansiktsryckningen | bestämd form |
| ansiktsryckningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| ansiktsryckningar | obestämd form |
| ansiktsryckningars | obestämd form genitiv |
| ansiktsryckningarna | bestämd form |
| ansiktsryckningarnas | bestämd form genitiv |


