publicerad: 2015
anslagsvinkel
an·slags|vinkel
substantiv
~n ‑vinklar • när en projektil träffar ett mål; till anslag 3
| Singular | |
|---|---|
| en anslagsvinkel | obestämd form |
| en anslagsvinkels | obestämd form genitiv |
| anslagsvinkeln | bestämd form |
| anslagsvinkelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| anslagsvinklar | obestämd form |
| anslagsvinklars | obestämd form genitiv |
| anslagsvinklarna | bestämd form |
| anslagsvinklarnas | bestämd form genitiv |


