publicerad: 2015
arborrare
ar|borr·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑borrarna arborra
| Singular | |
|---|---|
| en arborrare | obestämd form |
| en arborrares | obestämd form genitiv |
| arborraren | bestämd form |
| arborrarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| arborrare | obestämd form |
| arborrares | obestämd form genitiv |
| arborrarna | bestämd form |
| arborrarnas | bestämd form genitiv |


