publicerad: 2015
arrendera
ar·rend·era
verb
~de ~t • överta el. inneha på arrende
| Finita former | |
|---|---|
| arrenderar | presens aktiv |
| arrenderas | presens passiv |
| arrenderade | preteritum aktiv |
| arrenderades | preteritum passiv |
| arrendera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att arrendera | infinitiv aktiv |
| att arrenderas | infinitiv passiv |
| har/hade arrenderat | supinum aktiv |
| har/hade arrenderats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| arrenderande | |
| Perfekt particip | |
| en arrenderad + substantiv | |
| ett arrenderat + substantiv | |
| den/det/de arrenderade + substantiv | |
arrendera ut
• upplåta på arrende: arrendera ut el. utarrendera markInfinita former att arrendera ut infinitiv aktiv Presens particip utarrenderande Perfekt particip en utarrenderad + substantiv ett utarrenderat + substantiv den/det/de utarrenderade + substantiv


