publicerad: 2015
arrondera
ar·rond·era
verb
~de ~t • göra jordområde till ett mera sammanhängande helt, avrunda
| Finita former | |
|---|---|
| arronderar | presens aktiv |
| arronderas | presens passiv |
| arronderade | preteritum aktiv |
| arronderades | preteritum passiv |
| arrondera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att arrondera | infinitiv aktiv |
| att arronderas | infinitiv passiv |
| har/hade arronderat | supinum aktiv |
| har/hade arronderats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| arronderande | |
| Perfekt particip | |
| en arronderad + substantiv | |
| ett arronderat + substantiv | |
| den/det/de arronderade + substantiv | |


