publicerad: 2015
audiens
audi·ens
[audien´s]
substantiv
~en ~er • tillstånd att besöka högt uppsatt person, mottagning: få audiens hos påven
| Singular | |
|---|---|
| en audiens | obestämd form |
| en audiens | obestämd form genitiv |
| audiensen | bestämd form |
| audiensens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| audienser | obestämd form |
| audiensers | obestämd form genitiv |
| audienserna | bestämd form |
| audiensernas | bestämd form genitiv |


