publicerad: 2015
avdukning
av|duk·ning
substantiv
~en ~ar • till duka av
| Singular | |
|---|---|
| en avdukning | obestämd form |
| en avduknings | obestämd form genitiv |
| avdukningen | bestämd form |
| avdukningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avdukningar | obestämd form |
| avdukningars | obestämd form genitiv |
| avdukningarna | bestämd form |
| avdukningarnas | bestämd form genitiv |


