publicerad: 2015
avfuktare
av|fukt·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑fuktarna avfukta
| Singular | |
|---|---|
| en avfuktare | obestämd form |
| en avfuktares | obestämd form genitiv |
| avfuktaren | bestämd form |
| avfuktarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avfuktare | obestämd form |
| avfuktares | obestämd form genitiv |
| avfuktarna | bestämd form |
| avfuktarnas | bestämd form genitiv |


