publicerad: 2015
avhandling
av|handl·ing
substantiv
~en ~ar • en vetenskaplig avhandling
| Singular | |
|---|---|
| en avhandling | obestämd form |
| en avhandlings | obestämd form genitiv |
| avhandlingen | bestämd form |
| avhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avhandlingar | obestämd form |
| avhandlingars | obestämd form genitiv |
| avhandlingarna | bestämd form |
| avhandlingarnas | bestämd form genitiv |


