publicerad: 2015
avhända
av|hända
verb
‑hände, ‑hänt, ‑händ n. ‑hänt, pres. ‑händer • ta ifrån ngn ngt
| Finita former | |
|---|---|
| avhänder | presens aktiv |
| avhänds (avhändes) | presens passiv |
| avhände | preteritum aktiv |
| avhändes | preteritum passiv |
| avhänd | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att avhända | infinitiv aktiv |
| att avhändas | infinitiv passiv |
| har/hade avhänt | supinum aktiv |
| har/hade avhänts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| avhändande | |
| Perfekt particip | |
| en avhänd + substantiv | |
| ett avhänt + substantiv | |
| den/det/de avhända + substantiv | |
avhända sig
• avhända sig ngt göra sig av med ngtOrdform(er) avhända sig


