publicerad: 2015
avisning
av|is·ning
substantiv
~en ~ar 2avisa
| Singular | |
|---|---|
| en avisning | obestämd form |
| en avisnings | obestämd form genitiv |
| avisningen | bestämd form |
| avisningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avisningar | obestämd form |
| avisningars | obestämd form genitiv |
| avisningarna | bestämd form |
| avisningarnas | bestämd form genitiv |


