publicerad: 2015
avkortning
av|kort·ning
substantiv
~en ~ar • till avkorta 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en avkortning | obestämd form |
| en avkortnings | obestämd form genitiv |
| avkortningen | bestämd form |
| avkortningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avkortningar | obestämd form |
| avkortningars | obestämd form genitiv |
| avkortningarna | bestämd form |
| avkortningarnas | bestämd form genitiv |


