publicerad: 2015
avledningsmanöver
av·led·nings|man·över
substantiv
~n; pl. ‑manövrer el. ‑manövrar • till avledning 1,2 manöver 1
| Singular | |
|---|---|
| en avledningsmanöver | obestämd form |
| en avledningsmanövers | obestämd form genitiv |
| avledningsmanövern | bestämd form |
| avledningsmanöverns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avledningsmanövrer (avledningsmanövrar) | obestämd form |
| avledningsmanövrers (avledningsmanövrars) | obestämd form genitiv |
| avledningsmanövrerna (avledningsmanövrarna) | bestämd form |
| avledningsmanövrernas (avledningsmanövrarnas) | bestämd form genitiv |


