publicerad: 2015
avmaskning
av|mask·ning
substantiv
~en ~ar • till avmaska 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en avmaskning | obestämd form |
| en avmasknings | obestämd form genitiv |
| avmaskningen | bestämd form |
| avmaskningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avmaskningar | obestämd form |
| avmaskningars | obestämd form genitiv |
| avmaskningarna | bestämd form |
| avmaskningarnas | bestämd form genitiv |


