publicerad: 2015
avrustning
av|rust·ning
substantiv
~en ~ar avrusta
| Singular | |
|---|---|
| en avrustning | obestämd form |
| en avrustnings | obestämd form genitiv |
| avrustningen | bestämd form |
| avrustningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avrustningar | obestämd form |
| avrustningars | obestämd form genitiv |
| avrustningarna | bestämd form |
| avrustningarnas | bestämd form genitiv |


