publicerad: 2015
avspisa
av|spisa
verb
~de ~t • avvisa, avfärda: avspisa el. (sällan) spisa av ngn
| Finita former | |
|---|---|
| avspisar | presens aktiv |
| avspisas | presens passiv |
| avspisade | preteritum aktiv |
| avspisades | preteritum passiv |
| avspisa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att avspisa | infinitiv aktiv |
| att avspisas | infinitiv passiv |
| har/hade avspisat | supinum aktiv |
| har/hade avspisats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| avspisande | |
| Perfekt particip | |
| en avspisad + substantiv | |
| ett avspisat + substantiv | |
| den/det/de avspisade + substantiv | |


