publicerad: 2015
banjo
banjo
[ban´jo]
substantiv
~n ~r • ett stränginstrument
| Singular | |
|---|---|
| en banjo | obestämd form |
| en banjos | obestämd form genitiv |
| banjon | bestämd form |
| banjons | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| banjor | obestämd form |
| banjors | obestämd form genitiv |
| banjorna | bestämd form |
| banjornas | bestämd form genitiv |


