publicerad: 2015
barnbjudning
barn|bjud·ning
substantiv
~en ~ar barn bjudning 1
| Singular | |
|---|---|
| en barnbjudning | obestämd form |
| en barnbjudnings | obestämd form genitiv |
| barnbjudningen | bestämd form |
| barnbjudningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barnbjudningar | obestämd form |
| barnbjudningars | obestämd form genitiv |
| barnbjudningarna | bestämd form |
| barnbjudningarnas | bestämd form genitiv |


