publicerad: 2015
barrikadering
barr·ik·ad·er·ing
substantiv
~en ~ar barrikadera
| Singular | |
|---|---|
| en barrikadering | obestämd form |
| en barrikaderings | obestämd form genitiv |
| barrikaderingen | bestämd form |
| barrikaderingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barrikaderingar | obestämd form |
| barrikaderingars | obestämd form genitiv |
| barrikaderingarna | bestämd form |
| barrikaderingarnas | bestämd form genitiv |


