publicerad: 2015
bibringa
bi|bringa
verb
~de ~t • bibringa ngn kunskaper i ngt lära ngn ngt
| Finita former | |
|---|---|
| bibringar | presens aktiv |
| bibringas | presens passiv |
| bibringade | preteritum aktiv |
| bibringades | preteritum passiv |
| bibringa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bibringa | infinitiv aktiv |
| att bibringas | infinitiv passiv |
| har/hade bibringat | supinum aktiv |
| har/hade bibringats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bibringande | |
| Perfekt particip | |
| en bibringad + substantiv | |
| ett bibringat + substantiv | |
| den/det/de bibringade + substantiv | |


